PRA

A
B
C
Ć
D
E
F
G
H
I
J
K
L
Ł
M
N
O
Ó
P
Q
R
S
Ś
T
U
V
W
X
Y
Z
Ż
Ź
Strona:
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12

Tomato yellow ring virus

Podsumowanie1 Ekspresowej Oceny Zagrożenia Agrofagiem dla

Tomato yellow ring virus

Obszar PRA: Rzeczpospolita Polska

Opis obszaru zagrożenia:

W przypadku upraw pomidorów szczególnie obszar centralnej Polski, woj. kujawsko-pomorskie i ościenne.

W przypadku upraw roślin ozdobnych obszar całego kraju, gdzie występuje wektor.

Główne wnioski:

Tomato yellow ring virus może wyrządzić poważne straty w uprawach pomidorów, ziemniaków i roślin ozdobnych. Wirus przenosi się łatwo na drodze mechanicznej, co może powodować nieświadome rozprzestrzenianie wirusa
w danej uprawie i pomiędzy uprawami, szczególnie przy braku widocznych objawów chorobowych.

Dodatkowo, zagrożenie rozprzestrzenienia TYRV wzrasta w momencie pojawienia się wektorów, jakimi są wciornastki Frankiniella occidentalis oraz Thrips tabaci.

Wirus dotychczas był stwierdzony w Polsce, na pomidorze, w jednym sezonie wegetacyjnym (Zarzyńska-Nowak i in 2016), co może świadczyć o sprowadzeniu go do Polski wraz z rozsadą. Brak kolejnych ognisk wirusa w następnych sezonach wegetacyjnych może wskazywać na to, że obecnie w Polsce nie występuje.

TYRV ma szeroki zakres roślin żywicielskich, ale dotychczas najczęściej stwierdzany był na pomidorze, w mieszanej infekcji z wirusem brązowej plamistości pomidora (Tomato spotted wilt virus, TSWV).

Ryzyko fitosanitarne na zagrożonym obszarze (Indywidualne oceny prawdopodobieństwa przeniknięcia i zasiedlenia oraz wielkości rozprzestrzenienia i wpływu dostarczono w treści dokumentu)

wysokie

średnie

X

niskie

Poziom niepewności oceny

(patrz Q 17 w celu uzasadnienia oceny. Indywidualne oceny niepewności przeniknięcia, zasiedlenia, rozprzestrzenienia i wpływu dostarczono w treści dokumentu)

wysoka

X

średnia

niska

Inne rekomendacje:

  • Kontrola materiału rozmnożeniowego sprowadzanego z innych krajów UE bądź spoza UE.

  • Monitoring upraw pomidorów i ziemniaków pod kątem występowania Tomato yellow ring virus.

  • Monitoring wektorów – wciornastków Frankiniella occidentalis oraz Thrips tabaci.

  • Informowanie producentów warzyw, roślin rolniczych i ozdobnych, w trakcie szkoleń prowadzonych przez inspektorów, o konieczności sprowadzania nasion, sadzonek, itp. wolnych od wirusów, z certyfikatami jakości.


Trichodorus cedarus

Podsumowanie Analizy Zagrożenia Agrofagiem (Ekspres PRA) dla Trichodorus cedarus

Obszar PRA: Rzeczpospolita Polska

Opis obszaru zagrożenia: cały obszar kraju

Główne wnioski

 

Całkowite ryzyko tego, że nicień zostanie do Polski wprowadzony, zadomowi się i zacznie wyrządzać szkody, należy uznać za niskie. Wynika to przede wszystkim z czynników klimatycznych. Nicień występuje w klimacie istotnie cieplejszym od polskiego. Nawet przy założeniu ocieplenia klimatu wg. istniejących scenariuszy nie jest prawdopodobne osiągnięcie właściwych warunków w realnym horyzoncie czasowym.

Brak konieczności podjęcia środków fitosanitarnych.

 

 

Ryzyko fitosanitarne dla zagrożonego obszaru

(indywidualna ranga prawdopodobieństwa wejścia, zadomowienia, rozprzestrzenienia oraz wpływu w tekście dokumentu)

Wysokie

 

Średnie

 

Niskie

 

Poziom niepewności oceny:

(uzasadnienie rangi w punkcie 18. Indywidualne rangi niepewności dla prawdopodobieństwa wejścia, zadomowienia, rozprzestrzenienia oraz wpływu w tekście)

Wysoka

 

Średnia

 

Niska

 

Inne rekomendacje:

 


Viteus vitifoliae

Podsumowanie Ekspresowej Analizy Ryzyka Zagrożenia Agrofagiem dla
Viteus vitifoliae FITCH
Obszar PRA: Polska
Opis obszaru zagrożenia:
W przypadku winnic – obszar południowej i południowo-zachodniej Polski, natomiast uprawy szklarniowe na terenie całego kraju.

Główne wnioski:
Viteus vitifoliae (Fitch) pochodzi z ciepłej strefy zachodniej części Ameryki Północnej. Jego przypadkowe wprowadzenie do Europy w 1860 r. (wraz z sadzonkami amerykańskich odmian winorośli odpornych na mączniaka) spowodowało znaczące straty w winnicach europejskich Prawdopodobieństwo przeniknięcia bez podjęcia środków fitosanitarnych jest wysokie. Wejście szkodnika w rejonie PRA jest oceniany jako wysoce prawdopodobny. Główne ryzyko związane jest z obrotem sadzonkami winorośli w sposób niekontrolowany oraz trudnościami dotyczącymi wykrywania szkodnika w materiale roślinnym (zwłaszcza formy korzeniowej oraz jaj). Istnieje ryzyko zagrożenia poważnymi konsekwencjami dla całego obszaru Polski w przypadku wprowadzenia szkodnika z uwagi na odpowiednie warunki jego rozwoju (klimat, dostęp roślin żywicielskich).        Szybkość rozprzestrzeniania się V. vitifoliae może być znacząca. Szkodnik może przemieszczać się z owocami (w przypadku, gdy są transportowane wraz z liśćmi), ale przede wszystkim z roślinami przeznaczonymi do sadzenia oraz glebą. Z pozostałych głównych dróg rozprzestrzeniania się za pośrednictwem człowieka uważa się: maszyny, pojazdy, pojemniki transportowe, części roślin inne niż przeznaczone do konsumpcji i sadzenia.        Stosowanie podkładek odmian odpornych jest obecnie głównym narzędziem kontroli filoksery w miejscu produkcji. Materiał nasadzeniowy przeznaczony do założenia plantacji lub w celu jej odmłodzenia czy uzupełnienia powinien być zdrowy i pozyskany z kontrolowanego źródła. Jednak system certyfikacji obecnie stosowany w UE nie zapobiega całkowicie rozprzestrzenianiu się filoksery i wymaga dopracowania. W miejscu produkcji (winnicy) należy prowadzić systematyczną lustrację roślin pod kątem obecności szkodnika i powodowanych przez niego objawów szkód oraz bezwzględnie przestrzegać higieny – przenoszenie i pakowanie powinno odbywać się w miejscu produkcji wolnym od szkodnika i stosowane powinny być tylko nowe lub dokładnie oczyszczone opakowania (nie stosowane wcześniej w innej winnicy). Ważne jest utrzymywanie roślin w dobrej kondycji – osłabione i narażone na stres rośliny są bardziej podatne na ataki ze strony szkodników. Trwają badania nad skutecznością chemicznej kontroli szkodnika w miejscu produkcji. Brakuje także specyficznych testów do identyfikacji filoksery po zbiorach. Obecnie stosuje się fumigację fosfinami czy moczenie sadzonek w ciepłej wodzie oraz zabiegi poprawiające ogólną kondycję roślin.          Potencjalne wystąpienie V. vitifoliae w obszarze PRA miałoby poważny wpływ na produkcję i przetwórstwo winorośli oraz na ich wywóz z krajów, w których szkodnik jest notowany.
Z pewnością niebawem zostaną opracowane i włączone do obecnych strategii IPM szczegółowe procedury postępowania w zakresie profilaktyki i zwalczania szkodnika. Wymaga to jednak czasu i nakładów finansowych.

Ryzyko fitosanitarne na zagrożonym obszarze  
(Indywidualne oceny prawdopodobieństwa przeniknięcia i zasiedlenia oraz wielkości rozprzestrzenienia i wpływu dostarczono w treści dokumentu)
wysokie X średnie niskie
Poziom niepewności oceny
(patrz Q 17 w celu uzasadnienia oceny. Indywidualne oceny niepewności przeniknięcia, zasiedlenia, rozprzestrzenienia i wpływu dostarczono w treści dokumentu)
wysoka średnia niska X
Inne rekomendacje:

 


Xanthomonas arboricola pv. pruni

Podsumowanie1 Ekspresowej Oceny Zagrożenia Agrofagiem dla

Xanthomonas arboricola pv. pruni (Smith) Vauterin, Hoste, Kersters & Swings

Obszar PRA: Rzeczpospolita Polska

Opis obszaru zagrożenia: Zagrożona strefa, w której potencjalne zasiedlenie bakterii X. arboricola pv. pruni może wywołać znaczący wpływ, to rejony upraw owoców pestkowych. Wg GUS (2012) najwięcej upraw brzoskwini, nektarynki, moreli zwyczajnej, wiśni i czereśni znajduje się w Wielkopolsce, Mazowszu, województwie podkarpackim i świętokrzyskim.

Główne wnioski:

X. arboricola pv. pruni jest bakterią infekującą głównie śliwę japońską (Prunus salicina), brzoskwinię zwyczajną (Prunus persica) i morelę zwyczajną (Prunus armeniaca). Są to rośliny rzadko uprawiane na obszarze PRA, jednak uprawy pozostałych żywicieli - czereśni (Prunus avium), wiśni (Prunus cerasus)
i śliwy domowej (Prunus domestica) w Polsce są stosunkowo duże. Ponadto niektóre rośliny żywicielskie (np. wiśnie) mogą występować w stanie dzikim, co sprawia, że prawdopodobieństwo zasiedlenia na terenie PRA jest średnie. Z kolei prawdopodobieństwo rozprzestrzeniania X. arboricola pv. pruni na terenie PRA jest niskie, ponieważ przy braku wektorów przenoszących bakterie na większe odległości, naturalne przenoszenie bakterii jest możliwe tylko na niewielkim obszarze, a kontrola materiału szkółkarskiego utrudnia przenoszenie bakterii na duże odległości z porażonym materiałem rozmnożeniowym.

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 21 lutego 2008 r. w sprawie zapobiegania wprowadzaniu i rozprzestrzenianiu się organizmów kwarantannowych, sprowadzane do Polski rośliny rodzaju Prunus L. przeznaczone do sadzenia, inne niż nasiona, powinny być wolne od bakterii X. arboricola pv. pruni. Potencjalnie porażone owoce importowane z krajów, gdzie bakteria ta występuje często, nie stwarzają dużego ryzyka zasiedlenia agrofaga, dlatego prawdopodobieństwo wniknięcia bakterii X. arboricola pv. pruni na teren PRA jest niskie.

Na terenie PRA potencjalny wpływ bakterii X. arboricola pv. pruni na uprawy bez podjęcia środków fitosanitarnych jest niewielki (za wyjątkiem zagrożonych stref, gdzie uprawy roślin żywicielskich podatnych na Xap są szczególnie liczne). Środki fitosanitarne są niezbędne w przypadku wykrycia patogenu na sadzonkach np. w szkółkach, a także na przemieszczanym materiale rozmnożeniowym.

Ryzyko fitosanitarne na zagrożonym obszarze (Indywidualne oceny prawdopodobieństwa przeniknięcia i zasiedlenia oraz wielkości rozprzestrzenienia i wpływu dostarczono w treści dokumentu)

wysokie

średnie

niskie

X

Poziom niepewności oceny

(patrz Q 17 w celu uzasadnienia oceny. Indywidualne oceny niepewności przeniknięcia, zasiedlenia, rozprzestrzenienia i wpływu dostarczono w treści dokumentu)

wysoka

średnia

X

niska

Inne rekomendacje:

Brak dodatkowych rekomendacji


Xanthomonas fragariae

Podsumowanie Analizy Zagrożenia Agrofagiem (Ekspres PRA) dla Xanthomonas fragariae

Obszar PRA: Rzeczpospolita Polska

Opis obszaru zagrożenia: Zagrożona strefa, w której potencjalne zasiedlenie bakterii Xanthomonas fragariae(X. fragariae) może wywołać znaczący wpływ, to rejony upraw truskawek. Najwięcej upraw truskawek znajduje się w regionach mazowieckim, lubelskim i południowym.

Główne wnioski

Bakteria Xanthomonas fragariae (X. fragariae) wywołująca bakteryjną kanciastą plamistość truskawki na roślinach przeznaczonych do sadzenia innych niż nasiona, znajduje się na liście A2 EPPO i jest agrofagiem kwarantannowym na terenie Unii Europejskiej. Rośliny przeznaczone do sadzenia powinny pochodzić z obszarów wolnych od patogenu lub z miejsca produkcji, gdzie nie obserwowano objawów w ostatnim cyklu wegetacyjnym. Patogen często występuje w formie bezobjawowej, dlatego takie wymagania nie dają pewności, że rośliny są od niego wolne. Patogen rozprzestrzenia się wraz z sadzonkami. Wtórnym źródłem infekcji są szczątki porażonych roślin pozostawione w glebie. Brak jest jakichkolwiek doniesień na temat przenoszenia bakterii X. fragariae z nasionami, nie ma też informacji o przeniesieniu bakterii za pośrednictwem porażonych owoców.

Na obszarze PRA jak dotąd nie odnotowano wystąpienia bakterii X. fragariae. Materiał rozmnożeniowy produkowany jest w kraju, ale dużą popularnością cieszą się też sadzonki sprowadzane z Holandii i Włoch. Producenci sadzonek deklarują, że pochodzą one z kontrolowanych mateczników, jednak w obu krajach patogen występuje i w każdej chwili  może tą drogą zostać wprowadzony na teren Polski. Sprowadzane sadzonki mogą być zakażone, ale nie wykazywać objawów chorobowych. Prawdopodobieństwo wejścia, zasiedlenia i rozprzestrzenienia patogenu ocenia się jako wysokie.

W przypadku wystąpienia choroby zalecana jest likwidacja plantacji i zniszczenie materiału roślinnego. Do zwalczania chemicznego, w przypadku podejrzenia, zalecany jest preparat Nordox 75 WG, zawierający jako substancję czynną tlenek miedzi, zarejestrowany dla upraw małoobszarowych (Meszka i in., 2017).

Ryzyko fitosanitarne dla zagrożonego obszaru

(indywidualna ranga prawdopodobieństwa wejścia, zadomowienia, rozprzestrzenienia oraz wpływu w tekście dokumentu)

Wysokie

X

Średnie

 

Niskie

 

Poziom niepewności oceny:

(uzasadnienie rangi w punkcie 18. Indywidualne rangi niepewności dla prawdopodobieństwa wejścia, zadomowienia, rozprzestrzenienia oraz wpływu w tekście)

Wysoka

 

Średnia

 

Niska

X

Inne rekomendacje: Większa kontrola fitosanitarna materiału rozmnożeniowego sprowadzanego na teren PRA z zagranicy.


Xiphinema californicum

Podsumowanie Analizy Zagrożenia Agrofagiem (Ekspres PRA) dla Xiphinema californicum Lamberti i Bleve-Zacheo, 1979

Obszar PRA: Rzeczpospolita Polska

Opis obszaru zagrożenia: Cały kraj

Główne wnioski

Xiphinema californicum jest wektorem trzech wirusów (Tobacco ringspot virus, Tomato ringspot virus i Cherry rasp leaf virus) porażających ważne gatunki uprawne, w tym: jabłonie, kukurydzę i pszenicę. Przedstawiciele rodziny Longidoridae są polifagami, niewykluczone więc, że spektrum ich roślin żywicielskich jest większe niż znane z literatury.

Pomimo wysokich zdolności adaptacyjnych oraz potencjalnego przenoszenia wirusów pomiędzy gatunkami roślin, nicień ten nie stanowi poważnego zagrożenia na terenie RP ze względu na niesprzyjające warunki klimatyczne. Przy odpowiednich zmianach klimatu nie można wykluczyć możliwości jego zadomowienia po wprowadzeniu na obszar PRA wraz z glebą otaczającą korzenie roślin. Wtedy jego obecność mogłaby powodować duże straty w gatunkach uprawnych, porównywalne ze stratami w obecnym obszarze jego występowania.

Prawdopodobieństwo wniknięcia:

Niskie, szkodnik mógłby zostać przeniesiony z glebą, w tym glebą otaczającą korzenie roślin.

Prawdopodobieństwo zasiedlenia:

Niskie, szkodnik prawdopodobnie nie jest w stanie rozwijać się w warunkach klimatycznych Polski.

Prawdopodobieństwo rozprzestrzenienia:

Średnie, przy założeniu, że szkodnik jednak byłby w stanie rozwijać się w warunkach klimatycznych Polski.

Potencjalny wpływ bez podjęcia środków fitosanitarnych:

Wysoki, przy założeniu, że szkodnik jednak byłby w stanie rozwijać się w warunkach klimatycznych Polski.

Na chwilę obecną potencjalne zagrożenie wywoływane przez tego szkodnika w Polsce należy uznać za małe z uwagi na nieodpowiednie dla jego rozwoju warunki klimatyczne. W razie zmian klimatycznych na terenie kraju ocenę należy powtórzyć.

Ryzyko fitosanitarne dla zagrożonego obszaru

(indywidualna ranga prawdopodobieństwa wejścia, zadomowienia, rozprzestrzenienia oraz wpływu w tekście dokumentu)

Wysokie

 

Średnie

 X

Niskie

 

Poziom niepewności oceny:

(uzasadnienie rangi w punkcie 18. Indywidualne rangi niepewności dla prawdopodobieństwa wejścia, zadomowienia, rozprzestrzenienia oraz wpływu w tekście)

Wysoka

 X

Średnia

 

Niska

 

Inne rekomendacje:

Regularne kontrole na obecność X. californicum przy okazji kontroli na obecność innych nicieni glebowych


Xiphinema index

Podsumowanie Analizy Zagrożenia Agrofagiem (Ekspres PRA) dla ‘Xiphinema index’

Obszar PRA: Rzeczpospolita Polska

Opis obszaru zagrożenia: Większość kraju, a w szczególności jego najcieplejsze części.

Główne wnioski

Nicień Xiphinema index jest wektorem wirusa wachlarzowatości winorośli (Grapevine fanleaf virus, GFLV), jednej z najgroźniejszych chorób tej rośliny. Nicień występuje masowo na południu Europy, choć stwierdzany był też w Niemczech. Ze względu na częstość występowania oraz geograficzną bliskość występowania, jego zawleczenie na teren Polski wydaje się być bardzo prawdopodobne. Jednocześnie postępujące ocieplenie klimatu będzie sprzyjać szkodnikowi, który wraz
z przenoszonym przez siebie wirusem może stać się istotnym zagrożeniem dla winnic w Polsce. Należy podkreślić, że areał winnic istotnie wzrósł w ostatnich latach, a dla wielu osób stały się one głównym źródłem utrzymania.

 

Jako zaradcze środki fitosanitarne proponuje się stosowanie certyfikowanego materiału roślinnego przy zakładaniu upraw, monitoring oraz izolację i niszczenie zainfekowanych upraw.

Ryzyko fitosanitarne dla zagrożonego obszaru

(indywidualna ranga prawdopodobieństwa wejścia, zadomowienia, rozprzestrzenienia oraz wpływu w tekście dokumentu)

Wysokie

 

Średnie

 

Niskie

 

Poziom niepewności oceny:

(uzasadnienie rangi w punkcie 18. Indywidualne rangi niepewności dla prawdopodobieństwa wejścia, zadomowienia, rozprzestrzenienia oraz wpływu w tekście)

Wysoka

 

Średnia

 

Niska

 

Inne rekomendacje:

·      Warto rozpowszechniać informacje o zagrożeniu wśród plantatorów winorośli.


Xylella fastidiosa

Podsumowanie Analizy Zagrożenia Agrofagiem (Ekspres PRA) dla Xylella fastidiosa

Obszar PRA: Rzeczpospolita Polska

Opis obszaru zagrożenia: Obszary uprawy: winorośli, brzoskwiń, grusz, borówki, śliw, wiśni i czereśni oraz w mniejszym stopniu, ze względu na mniejszą ingerencję człowieka, narażone są tereny, na których występują: jawor, dąb, wiąz i klon.

 

Główne wnioski

Ze względu na bardzo szeroki zakres żywicieli X. fastidiosa oraz na możliwość przenoszenia patogenu przez liczne grono owadzich wektorów, istnieje realne ryzyko wejścia, zasiedlenia i rozprzestrzenienia się choroby na obszarze PRA, bez podjęcia środków fitosanitarnych.

Prawdopodobieństwo to zwiększa fakt, że X. fastidiosaprzenosi się doskonale w roślinach przemieszczanych między krajami jako gotowe do sadzenia oraz poprzez szczepienie roślin, co zagraża produkcji rozsad. Ponadto gospodarzami X. fastidiosa jest szereg gospodarczo ważnych dla obszaru PRA upraw takich jak: winorośl, brzoskwinia, grusza, borówka, śliwa, wiśnia i czereśnia, co znacząco zwiększa szansę, że rośliny te będą przedmiotem wymiany handlowej między krajami UE, co sprzyjać będzie potencjalnemu rozprzestrzenianiu się X. fastidiosa na nowe tereny.

Dlatego niezbędne jest sprawdzanie roślin gotowych do sadzenia, na obecność X. fastidiosa, sprowadzanych z terenów, gdzie zanotowano występowanie patogenu. Szczególnie w przypadku sprowadzenia roślin w celu produkcji rozsad.

Ryzyko fitosanitarne dla zagrożonego obszaru

(indywidualna ranga prawdopodobieństwa wejścia, zadomowienia, rozprzestrzenienia oraz wpływu w tekście dokumentu)

Wysokie

X

Średnie

 

Niskie

 

Poziom niepewności oceny:

(uzasadnienie rangi w punkcie 18. Indywidualne rangi niepewności dla prawdopodobieństwa wejścia, zadomowienia, rozprzestrzenienia oraz wpływu w tekście)

Wysoka

 

Średnia

X

Niska

 

Inne rekomendacje:


Xylosandrus compactus

Podsumowanie Analizy Zagrożenia Agrofagiem (Ekspres PRA) dla
Xylosandrus compactus (Eichhoff)

Obszar PRA: Rzeczpospolita Polska

Opis obszaru zagrożenia: Gatunek może zadomowić się w ogrzewanych obiektach takich jak szklarnie i palmiarnie.

Główne wnioski

Xylosandrus compactus w obszarze naturalnego zasięgu występowania oraz na nowo zajętych terenach powoduje istotne straty ekonomiczne w uprawach roślin. Prawdopodobnie w Polsce wpływ szkodnika będzie znacznie mniejszy. Zakładając, że przedostanie się i zadomowi, jego liczebność i rozmieszczenie będzie ograniczone warunkami klimatycznymi. Jest to owad pochodzący z regionów tropikalnych i subtropikalnych, więc klimat panujący na obszarze PRA przypuszczalnie nie jest dla niego odpowiedni. Również większość zasiedlanych przez niego gatunków nie występuje naturalnie na obszarze PRA. Nie ma jednak pewności czy agrofag po dostaniu się na teren Polski, w przypadku braku roślin żywicielskich, nie zasiedli krajowych gatunków drzew lub krzewów.

Na świecie z powodzeniem wykorzystywane są chemiczne metody kontroli szkodnika, których skuteczność często przekracza 90%. Stosuje się też usuwanie poszczególnych, zasiedlonych konarów lub całych roślin. Jednak jest to metoda pracochłonna i nie zawsze przynosi rezultaty.

Konieczne jest ustalenie skrajnych warunków życia owada, głównie dolnego zakresu temperatur, których nie jest w stanie przeżyć. Istotne jest to w przypadku podejmowania decyzji o ewentualnym zwalczaniu.

Ryzyko fitosanitarne dla zagrożonego obszaru

(indywidualna ranga prawdopodobieństwa wejścia, zadomowienia, rozprzestrzenienia oraz wpływu w tekście dokumentu)

Wysokie

 

Średnie X

 

Niskie

 

Poziom niepewności oceny:

(uzasadnienie rangi w punkcie 18. Indywidualne rangi niepewności dla prawdopodobieństwa wejścia, zadomowienia, rozprzestrzenienia oraz wpływu w tekście)

Wysoka

 

Średnia X

 

Niska

 

Inne rekomendacje:


Zaprionus indianus

Podsumowanie Analizy Zagrożenia Agrofagiem (Ekspres PRA) dla Zaprionus indianus

Obszar PRA: Rzeczpospolita Polska

Opis obszaru zagrożenia: uprawy owoców pod osłonami i sady

Główne wnioski

Zaprionus indianus jest gatunkiem niewielkiej muchówki, której larwy żerują w wielu gatunkach owoców, zwykle już wcześniej uszkodzonych przez inne szkodniki lub choroby. W obecnej chwili agrofag ten może być zawlekany do Polski wraz z importowanymi owocami. Warunki klimatyczne panujące w naszym kraju uniemożliwiają trwałe zasiedlenie tego gatunku, istnieje jednak możliwość tworzenia efemerycznych populacji w czasie cieplejszych miesięcy.

Środki fitosanitarne powinny polegać na kontrolowaniu importowanych owoców pod kątem ich zasiedlenia przez larwy Z. indianus. Ryzyko czasowego zasiedlenie tego gatunku w warunkach naszego kraju istnieje jednak tylko w cieplejszych miesiącach, dlatego w tym czasie kontrole fitosanitarne powinny być szczególnie wnikliwe, zwłaszcza w przypadku sprowadzania owoców z obszarów, gdzie gatunek ten jest pospolity. Owoce, na których stwierdzono obecność larw powinny zostać poddane utylizacji, np. przez spalenie.

Ryzyko fitosanitarne dla zagrożonego obszaru

(indywidualna ranga prawdopodobieństwa wejścia, zadomowienia, rozprzestrzenienia oraz wpływu w tekście dokumentu)

Wysokie

 

Średnie

 

Niskie X

 

Poziom niepewności oceny:

(uzasadnienie rangi w punkcie 18. Indywidualne rangi niepewności dla prawdopodobieństwa wejścia, zadomowienia, rozprzestrzenienia oraz wpływu w tekście)

Wysoka

 

Średnia X

 

Niska

 

Inne rekomendacje:

·                     Wskazane są dalsze badania nad szkodliwością i biologią Zaprionus indianus