Raport EPPO - czerwiec 2012

 Nowe stanowiska organizmów kwarantannowych z list A1 i A2 EPPO:

  1. Pierwsze stwierdzenie wirusa chlorozy pomidora Tomato chlorosis virus (Crinivirus, ToCV – lista EPPO A2) w Brazylii. Wirus został wykryty w czerwcu 2011 roku w uprawach ziemniaka (Solanum tuberosum cv. „Agata”) w stanie Goiás. Objawy obserwowano głównie na starszych liściach ziemniaka, a plon był również mocno porażony przez mączlika ostroskrzydłego Bemisia tabaci biotyp B. Obecność ToCV potwierdzono przy pomocy technik: RT-PCR, nested-PCR i sekwencjonowania. Wykazano również że Bemisia tabaci biotyp B może być wektorem ToCV. Jest to pierwsze stwierdzenie ToCV w uprawie ziemniaka w terenie. Należy zwrócić uwagę na to, iż wirus ten może być przekazywany przez B. tabaci (gatunek obecny w wielu krajach), a ToCV może wywoływać objawy przypominające PLRV, co powinno zwrócenie szczególnej uwagi na produkcję, testowanie i certyfikowanie sadzeniaków (2012/122).
  2. Pierwsze wykrycie Mycosphaerella dearnessi (lista EPPO A2) w Republice Korei. W marcu 2010 roku objawy brązowej plamistości igieł sosny były obserwowane na kilku sosnach (Pinus thunbergii) blisko Naju. Morfologiczne badanie uszkodzeń wykazało obecność grzyba Lecanosticta acicola (anamorfa Mycosphaerella dearnessii). Tożsamość patogena została potwierdzona metodą molekularną (sekwencjonowanie) oraz testem patogeniczności (2012/124).
  3. Pierwsze odnotowanie Monilinia fructicola (lista EPPO A2) w Serbii. W lutym 2011 roku, w trakcie badania pod kątem obecności patogenów grzybowych zmagazynowanych owoców jabłoni (Malus domestica) zostały wykryte jabłka z objawami brunatnej zgnilizny. Na podstawie cech morfologicznych i molekularnych zidentyfikowano patogena jako Monilinia fructicola. Uznaje się, że konieczne są dalsze badania w celu ustalenia rozmieszczenia M. fructicola w Serbii i oceny jej wpływu na gospodarkę (2012/125).
  4. Pierwsze wykrycie Monilinia fructicola (lista EPPO A2) w Andaluzji (Hiszpania). Patogen został znaleziony latem 2011 na śliwie (Prunus salicina cv \". Larry Ann\") na polu doświadczalnym w Alcalá del Río (prowincja Sewilla). Analizy laboratoryjne (morfologia, PCR, inokulacja) potwierdziły obecność Monilinia fructicola. Pojedyncze ogniska M. fructicola wcześniej wykryto w innych regionach Hiszpanii (Aragonia, Katalonia i Estremadura, raporty EPPO 2006/046, 2009/182) (2012/126).

 

Aktualna sytuacja wybranych organizmów kwarantannowych

  1. Pierwsze stwierdzenie „Candidatus Liberibacter solanacearum” (lista alertowa EPPO) w Hondurasie. W latach 2006 - 2009 odnotowano w departamencie Santa Barbara zmasowane występowanie Bactericera cockerelli w uprawach ziemniaka (Solanum tuberosum). Ze względu na charakterystyczne objawy na roślinach, zebrane do badań próbki przetestowano pod kątem ewentualnej obecności Candidatus Liberibacter solanacearum. Chorobę wykryto w 12 spośród 17 próbek ziemniaków (2012/115).
  2. Wykrycie „Candidatus Liberibacter solanacearum” \"(lista alertowa EPPO) w Idaho, Oregon, Waszyngton i Teksas (USA). W sierpniu 2008 choroba została wykryta po raz pierwszy w uprawach pomidorów polowych (Solanum lycopersicum) w Teksasie. Natomiast w 2011 roku zaobserwowano po raz pierwszy chorobę w stanach Idaho, Oregon i Waszyngton na bulwach ziemniaka (Solanum tuberosum) (2012/116, 2012/117).
  3. Pierwsze odnotowanie „Candidatus Liberibacter solanacearum” (lista alertowa EPPO) w Finlandii, Szwecji i Norwegii. W sierpniu 2008 roku zaobserwowano rośliny marchwi (Daucus carota) z objawami przypominającymi te spowodowane przez golanicę zielonkę w Finlandii. Badania wykazały także obecność „Candidatus Liberibacter solanacearum” w porażonych roślinach. To pierwsze stwierdzenie tej choroby w Europie, a także pierwsze zgłoszenie wystąpienia na roślinach innych niż z rodziny psiankowatych. W trakcie tych badań stwierdzono także, że „Candidatus Liberibacter solanacearum” może współwystępować na marchwi z „Aster yellows phytoplasma”. W 2011 roku na polach marchwi w południowej Szwecji i południowo-wschodniej Norwegi stwierdzono objawy wskazujące na obecność zarówno Trioza apicalis jak i „Candidatus Liberibacter solanacearum”. Badania porażonych roślin oraz okazów owadów potwierdziły występowanie choroby. Badania porównawcze sekwencji DNA wykazały 99-100% podobieństwo sekwencji „Ca. L. solanacearum” z Norwegi, Finlandi i Szwecji (2012/118, 2012/119, 2012/120).
  4. Pierwsze wykrycie „Candidatus Liberibacter solanacearum” (lista alertowa EPPO) w Hiszpanii. Potwierdzono obecność choroby na marchwi (Daucus carota) w regionach Kastylia-La Mancha i Walencja (w latach 2008-2011) oraz na Teneryfie (Wyspy Kanaryjskie) w latach 2009-2010. Na zainfekowanych polach obserwowano masowe występowanie Bactericera trigonica, gatunku który nie został uprzednio zgłoszony jako potencjalny wektor patogena. Badania molekularne wykryły obecność „Ca. Liberibacter solanacearu” w zebranych okazach owada.
    Najnowsze doniesienia podają także wykrycie choroby w uprawach selera (Apium graveolens) w regionach Kastylia-La Mancha, Kastylia-León i Walencja, oraz na Teneryfie (Wyspy Kanaryjskie) (2012/121).
  5. Wykrycie dwóch nowych gatunków grzybów mogących powodować uszkodzenia liści cytrusów: Cryptosporiopsis citricarpa i C. citri Choroby wywoływane przez te patogeny zaobserwowano w Chinach i Oceanii. Grzyby te mogą powodować defoliację i obumieranie drzew, ale nie wpływają bezpośrednio na stan owoców cytrusowych (2012/123).
  6. Pierwsze doniesienie o występowaniu Monilia polystroma w Szwajcarii. W Europie Monilia polystroma została po raz pierwszy wykryta na Węgrzech w 2009 r. oraz w Czechach w 2011 roku (raporty EPPO 2011/134). W Szwajcarii szkodnik został wykryty podczas badań w lipcu i sierpniu 2009 i 2010 roku w kantonie Valais na moreli (Prunus armeniaca) (2012/126).

 

W raporcie podano także wykaz przesyłek z 2012 roku (wykaz dotyczył zawiadomień dostarczonych od raportu EPPO 2012/105). w których wykryto szkodniki z list kwarantannowych wraz z podaniem nazwy szkodnika, rodzaju przesyłanego towaru, krajów pochodzenia przesyłek i krajów docelowych. Powiadomienia o nieprawidłowościach zostały wysłane bezpośrednio do EPPO przez: Algierię, Azerbejdżan i Chorwację, natomiast informacje z krajów Unii Europejskiej i Szwajcarii spływały przez EUROPHYT. Lista nie jest kompletna ponieważ nie dotarły jeszcze dane z wszystkich krajów EPPO. Wykaz nie zawiera danych o przesyłkach z zakazanymi towarami oraz takich które zaopatrzone były w nieprawidłowe świadectwa lub ich nie posiadały (2012/128).

 

Opracowano na podstawie EPPO Reporting service No. 6 2012.06.01 - pobierz

 

Aktualności