Nowe stanowiska organizmów kwarantannowych z list A1 i A2 EPPO:

1. Rozprzestrzenianie Agrilus planipennis (Coleoptera: Buprestidae - lista EPPO A2)  w Rosji Centralnej. Opiętek jesionowiec został po raz pierwszy stwierdzony w europejskiej części Rosji w 2007 roku (EPPO RS 2007/067) w  Moskwie. Obecnie prawie wszystkie jesiony (Fraxinus pennsylvanica, F. excelsior) w Moskwie i okolicach zostały zabite lub poważnie uszkodzone przez tego szkodnika. W 2012 roku A. planipennis odkryto w obwodach: Tula, Kaługa i Smoleńsk. Wiosną i latem 2013 roku uszkodzone drzewa stwierdzono nie tylko w obwodzie moskiewskim, ale także w obwodach: Twer, Michurinsk, Tambow, Tula, Kaługa, Orel, Jarosław i Woroneż. W ciągu ostatnich 4 lat szkodnik rozprzestrzenia się w tempie od 30 do 40 km rocznie. Wysokie wskaźniki rozprzestrzeniania zaobserwowano  wzdłuż zachodnich autostrad i na południe od Moskwy, co sugeruje silny wpływ transportu i rozprzestrzenianie przez czynnik ludzki. Biorąc pod uwagę tak szybkie tempo rozprzestrzeniania, szacuje się, że A. planipennis może dotrzeć do zachodniej granicy Rosji, około 2020 roku (2014/062).
2. Rozprzestrzenianie Agrilus planipennis (Coleoptera: Buprestidae - lista EPPO A2) w USA. Opiętka jesionowca znaleziono w dwóch kolejnych stanach: Kolorado i Georgii. W
   Kolorado owad został raz pierwszy znaleziony w hrabstwie Boulder we wrześniu 2013 roku.
   W Georgii chrząszcza znaleziono w hrabstawach DeKalb i Fulton w lipcu 2013 roku (2014/063).
3. Występowanie Anoplophora glabripennis (Coleoptera: Cerambycidae – lista EPPO A1) we Włoszech. Na początku sierpnia 2013 roku Anoplophora glabripennis został wykryty po raz pierwszy w regionie Marche w gminie Grottazzolina, we Włoszech (patrz EPPO RS 2013/189). W trakcie intensywnych badań wykryto owada w 80 miejscach (zlokalizowanych w gminach Grottazzolina i Magliano di Tenna). Porażone rośliny należały do rodzaju Ulmus, Acer, Aesculus, Salix, Populus i Betula (2014/064).
4. Występowanie Anoplophora glabripennis (Coleoptera: Cerambycidae – lista EPPO A1) w Szwajcarii. W Szwajcarii po raz pierwszy Anoplophora glabripennis został wykryty w lipcu 2012 roku w miejscowości Winterthur, w kantonie Zurych (patrz EPPO RS 2013/049). Podczas badań, które zostały przeprowadzone w 2013 roku znaleziono kolejne owady w tej miejscowości na drzewach z rodzaju Salix, Acer  i Betula  (2014/065).
5. Wykrycie Bactrocera zonata (Diptera: Tephritidae – lista EPPO A1) w Izraelu. Szkodnik został złapany w pułapki w Tel-Awiwie. Wcześniejsze ogniska owada zostały zgłoszone z Izraela w 2001 roku, ale wtedy został on skutecznie zwalczony (patrz EPPO RS 2001/006 i 2002/107) (2014/066).
6. Pierwsze doniesienie o występowaniu Dryocosmus kuriphilus (Hymenoptera: Cynipidae – lista EPPO A2) w Hiszpanii. Szkodnik został wykryty w 2012 roku w kilku gminach w zachodniej części Katalonii na kasztanie jadalnym (Castanea sativa) (2014/067).
7. Występowanie Epitrix similaris (Coleoptera: Chrysomelidae – lista EPPO A2) w Hiszpanii. Obecność Epitrix similaris została wykryta po raz pierwszy w 2009 roku na ziemniakach w prowincja Ourense w Galicji. Urzedowe badania wykazały, że E. similaris nie rozprzestrzenił się poza Galicję i pozostaje ograniczony do prowincji: A Coruña, Ourense i Pontevedra (2014/068).
8. Występowanie Anthonomus eugenii (Coleoptera: Curculionidae - Lista EPPO A1) w Republice Dominikańskiej. Szkodnika po raz pierwszy odnotowano w 2006 roku we wschodniej części wyspy. W latach 2008 i 2010, chrząszcz powodował uszkodzenia w uprawach papryki chili (Capsicum spp.) (2014/069).
9. Wykrycie Ralstonia solanacearum (lista EPPO A2) we Francji. Bakterię znaleziono w listopadzie 2013 roku w departamencie Haute-Saône (region Franche-Comté), podczas urzędowych badań na polu ziemniaków (Solanum tuberosum cv. „Magnum”) (2014/070).
10. Wykrycie Clavibacter michiganensis subsp. sepedonicus (lista EPPO A2) w Francji. Patogen został znaleziony podczas urzędowych badań w departamencie Marne (region Szampania-Ardeny) (2014/071).
11. Wykrycie Clavibacter michiganensis subsp. sepedonicus (lista EPPO A2) na Słowacji. Patogen został znaleziony podczas urzędowych badań przeprowadzonych w 2013 roku, w miejscowości Jasenov (powiat Humenné) na ziemniakach Solanum tuberosum cv. „Terka” (2014/072).
12. Wykrycie Clavibacter michiganensis subsp. sepedonicus (lista EPPO A2) w Finlandii. W okresie od stycznia do maja 2014 roku bakteria została wykryta w uprawach ziemniaków (Solanum tuberosum cvs. „Gala”, „Van Gogh”, „Pani Felicja”, „Melodia”, „Matylda”) w 4 gospodarstwach (2014/073).
13. Wykrycie Erwinia amylovora (lista EPPO A2) na Łotwie. Obecność bakterii na terenie Łotwy została po raz pierwszy potwierdzona w lipcu 2007 roku. Od tego czasu, przeprowadzono specjalne badania w całym kraju w celu wykrycia patogena. W 2012 roku bakteria nie została znaleziona. W 2013 roku wykryto 8 ognisk choroby na drzewach z rodzajów: Malus, Pyrus i Crataegus w następujących lokalizacjach: Slampe, Lapmežciems, Saldus, Tukums, Jelgava, Dzelzămurs, Aizupe (2014/074).

W raporcie podano także aktualną sytuację kilku organizmów kwarantannowych na Ukrainie (stan na 01.01.2014). Dane dotyczą m.in: Beet necrotic yellow vein virus (lista EPPO A2), Bemisia tabaci (lista EPPO A2), Ceratitis capitata (lista EPPO A2), Diabrotica virgifera virgifera (lista EPPO A2), Frankliniella occidentalis (lista EPPO A2), Globodera rostochiensis (lista EPPO A2), Globodera pallida (lista EPPO A2), Synchytrium endobioticum (lista EPPO A2), Plum pox virus (lista EPPO A2), Puccinia horiana (lista EPPO A2), Tuta absoluta (lista EPPO A2) (2014/075).

W raporcie znalazły się także informacje o projekcie Q-collect (którego EPPO jest partnerem) który ma na celu:

• wykonanie inwentaryzacji istniejących zbiorów szkodników roślin w regionie europejskim i śródziemnomorskim,
• opracowanie wytycznych dotyczących norm jakości,
• opracowanie wytycznych w celu poprawy dostępności tych zbiorów,
• zaprojektowanie i zbudowanie sieci kolekcji referencyjnych,
• opracowanie portalu informacyjnego w celu dostarczenia informacji na temat wyników projektu,
• rozpowszechnianie wyników zainteresowanym stronom.

Informacje na temat projektu są dostępne na stronie internetowej Q-collect: www.q-collect.eu

Opracowano na podstawie EPPO Reporting Service No. 04 Paris, 2014-04-01 - pobierz