Nowe stanowiska organizmów kwarantannowych z list A1 i A2 EPPO:

1. Pierwsze stwierdzenie Dryocosmus kuriphilus (Hymenoptera: Cynipidae – EPPO lista A2) Na terytorium Zjednoczonego Królestwa. Szkodnik został znaleziony na kasztanie jadalnym (Castanea sativa) w Farningham woods, hrabstwo Kent. Owad został zidentyfikowany przez enotmologa – amatora, a trafność diagnozy została potwierdzona przez NPPO w czerwcu 2015. (2015/108)

Aktualna sytuacja wybranych organizmów kwarantannowych

1. Thrips setosus (Thysanoptera: Thripidae – lista alertowa EPPO) został odkryty w Holandii w pażdzierniku 2014 (see EPPO RS 2014/181). Było to jednocześnie pierwsze stwierdzenie tego gatunku w Europie. Po odkryciu szkodnika w 1 punkcie produkcji roślin z rodzaju Hydrangea kontynuowano poszukiwania u 9 innych hodowców. T. setosus został stwierdzony w 4 gminach (Aalsmeer, Uithoorn, Alphen ann den Rijn, Bodegraven-Reeuwijk), w lokalach (ale także na zewnątrz) u 4 hodowców. Owad został znaleziony zarówno na roślinach Hydrangea jak i na okolicznych chwastach: Lamium purpureum, Heracleum sphondylium i Urtica dioica. Wstępna analiza zagrożenia wykazała, że szkodnik może przeżyć w warunkach zewnętrznych w Holandii. W związku z dużą liczbą zaatakowanych roślin w 4 punktach hodowli, zakłada się, że T. setosus został introdukowany do Holandii wiele lat temu, prawdopodobnie poprzez import zainfekowanych roślin z Japonii. W związku z biologią gatunku uważa się, że owad zadomowił się w Holandii. (2015/109)

2. W rodzaju Apriona (którego przedstawiciele znajdują się na liście A1 EPPO) nastąpiły taksonomiczne zmiany, co spowodowało istotne zmiany w ich zasięgach geograficznych. Prawdopodobnie również większość doniesień EPPO o wykryciu szkodnika na drewnie importowanym z Chin dotyczyła A. rugicollis a nie A. germari. (2015/110)

3. Od 2007 obserwowano w Słoweńskich hodowlach chmielu objawy przypominające wywoływane przez Hop stunt viroid (Pospiviroid, HSVd). W 2011 testy molekularne wykazały obecność HSVd w podjerzanych roślinach (EPPO RS 2012/055). Od 2011 urzędowe środki zostały wprowadzone celem zapobieżenia dalszemu rozprzestrzeniania choroby. Pomimo zidentyfikowania wiroidu, choroba wykazywała odmienną charakterystykę od obserwowanej na terenie Japonii. Co więcej, użyte reakcje RT-PCR do detekcji HSVd okazały się być nierzetelne. Dalsze badania z użyciem sekwencjonowania nowej generacji (NGS, next generation sequencing) wykazały obecność kolejnego wiroidu - Citrus bark cracking viroid (Pospiviroid, CBCVd) u podejrzanych roślin. Do tego czasu CBCVd uważany był za patogen roślin cytrusowych. Testy wykazały, wysoką zjadliwość CBCVd w stosunku do chmielu. Podsumowując powyższe uznano, że CVCVd jest czynnikiem wywołującym nową chorobę chmielu nazwaną „severe hop stunt disease”.(2015/111)

4. Z powodu niedawnego odkrycia występowania Citrus bark cracking viroid na Słowenii i powiązania go z poważną zarazą chmielu (Humulus lupulus) – nową rośliną żywicielska dla tego wiroidu, NPPO Słoweni zasugerowała dodanie CBCVd do listy Alertowej EPPO. (2015/112)

5. Tomato leaf curl New Delhi virus (ToLCNDV) został odkryty w Indiach w 1995 (początkowo jako ToLCV-India). Pierwotnie uważano, że atakuje uprawy psiankowatych, jednako kolejne doniesienia dotyczyły również upraw dyniowatych. W następstwie kolejne kraje azjatyckie zaczęły zgłaszać obecność wirusa na szerokim spektrum upraw. We wrześniu 2012 symptomy zarażenia wirusem zaobserwowano na cukinii w Murcia (Hiszpania). W maju 2013 podobne objawy zaobserwowano w prowincji Almería. Na jesieni 2013, choroba była szeroko rozprzestrzeniona w obu regionach Hiszpanii. W styczniu 2015 wirus został po raz pierwszy zidentyfikowany w Tunezji z tunelowej hodowli melona, ogórka oraz cukinii. W związku z coraz częstszym występowaniem wirusa ToLCNDV w regionie Euro-Śródziemnomorskim został on mocą decyzji Sekretariatu EPPO wciągnięty na listę alertowa EPPO. (2015/114)

6. Odnotowanie kilku przypadków zakażenia „Candidatus Liberibacter asiaticus” (związanych z chorobąhuanglongbing – EPPO lista A1) w Argentynie, wszystkie w prowincji Corrientes. W 2014 bakteria został wykryta na 1 roślinie z sadu na terenie Mocoretá (departament Monte Caseros). W 2015 bakterię zidentyfikowano na 1 roślinie na prywatnej posesji w Wanda (departament Puerto Iguazú). Ostatnio patogen został znaleziony na 3 roślinach zebranych z sadów w departamencie General Manuel Belgrano, oraz 5 roślin rosnących na prywatnej posesji w pobliżu Puerto Iguazú. (2015/115)

7. Urzędowe poszukiwania bakterii atakujących ziemniaki przeprowadzone w 2014 na Łotwie potwierdziły brak Ralstonia solanacearum (EPPO lista A2) oraz ograniczone rozprzestrzenienie Clavibacter michiganensis subsp. sepedonicus (EPPO lista A2). (2015/116)

8. Urzędowe poszukiwanie bakterii atakujących ziemniaki przeprowadzone w 2014 na Litwie potwierdziły brak Ralstonia solanacearum (EPPO lista A2) oraz ograniczone rozprzestrzenienie Clavibacter michiganensis subsp. sepedonicus (EPPO lista A2). (2015/116)(2015/117)

9. Pierwsze stwierdzenie na terenie Finlandii wirusa Groundnut ringspot virus (Tospovirus, GRSV). Wirus został zidentyfikowany podczas urzędowej lustracji fitosanitarnej w komercyjnej hodowli Begonia spp. w Rovaniemi (Północna Finland). Pochodzenie wirusa jest nieznane. Jednocześnie jest to pierwsze stwierdzenie wirusa w Europie. (2015/113)

W czerwcowym raporcie EPPO (2015 No.6) w oparciu o najnowszą literaturę podano nowe dane o następujących organizmach kwarantannowych i znajdujących się na liście alertowej:

Frankliniella occidentalis (Thysanoptera: Thripidae), Ceratitis capitata (Diptera: Tephritidae – EPPO lista A2), Cucurbit chlorotic yellows virus, Ceratitis capitata (Diptera: Tephritidae – EPPO lista A2), Meloidogyne enterolobii (EPPO lista A2), Plum pox virus (Potyvirus, PPV – EPPO lista A2), Drosophila suzukii (Diptera: Tephritidae – EPPO lista A2)

Podano także informacje o nowej metodzie diagnostycznej multiplex real-time PCR do detekcji Puccinia horiana (EPPO lista A2). Test ten pozwala również na odróżnienie P. horiana od P. chrysanthemi

W czerwcowym raporcie znalazły się również informacje na temat nowych roślin żywicielskich: Phaseolus vulgaris oraz Dianthus barbatus dla „Candidatus Phytoplasma solani” (EPPO lista A2).

W raporcie podano również nową klasyfikację fitoplazm wraz z opisem narzędzia wspomagającego proces klasyfikacji – iPhyClassifier. (2015/118)

Opracowano na podstawie EPPO Reporting Service No. 06 Paris, 2015-06-06 - pobierz