Główne wnioski
Pleospora allii (anamorfa: Stemphylium vesicarium) jest patogenem wywołującym brązową plamistość gruszy.
Agrofag poraża także rośliny z rodziny amarylkowatych, takie jak czosnek, cebula i por, a także szparaga (Asparagus officinalis), pietruszkę, lucernę, paprykę, rzodkiew, soję, pomidora, mango, słonecznik i jęczmień zwyczajny.
Patogen notowany jest na całym świecie. Objawy porażenia są różne, w zależności od porażonego organizmu-gospodarza.
Do tej pory brak doniesień literaturowych o wykryciu tego patogena na gruszach w obszarze PRA, natomiast obecny jest na plantacjach cebuli, czosnku i pora.
Sprawca choroby przeżywa w martwych częściach roślin, a także jako saprofit na wielu trawach (chwastach), dlatego tak ważne jest dokładne ich usuwanie.
Należy podkreślić, że patowary pozyskane z cebuli i szparagów nie wywołują objawów chorobowych na gruszy (Köhl i wsp., 2009).
Prawdopodobnie szczepy wyizolowane z gruszy wytwarzają specyficzne toksyny odgrywające rolę w patogeniczności, wobec tego gospodarza (Singh i wsp., 1999).
Wobec tego, iż patogen występuje już na terenie Polski i poraża wiele gatunków z rodziny amarylkowatych, poniższa ocena dotyczy patowarów patogenicznych jedynie dla gruszy.
Prawdopodobieństwo wniknięcia: wysokie – ponieważ patowary tego agrofaga występują już na terenie naszego kraju. Nie potwierdzono jego występowania w sadach gruszowych, jednak wydaje się to kwestią najbliższego czasu.
Prawdopodobieństwo zasiedlenia: wysokie – z uwagi na to, że patogen już występuje na obszarze PRA.
Prawdopodobieństwo rozprzestrzeniania: średnie – wszędzie tam, gdzie uprawia się rośliny będące gospodarzami.
Potencjalny wpływ bez podjęcia środków fitosanitarnych: niskie lub średnie ryzyko znaczących strat w uprawie gruszy ze względu na areał i plony. Większe straty mogą wystąpić w przypadku innych upraw.
Konieczna jest kontrola sadzonek drzew gruszy oraz podkładek do szczepienia, zarówno tych eksportowanych jak i importowanych. Zalecane jest stosowanie certyfikowanego materiału rozmnożeniowego.
|