Główne wnioski
Meloidogyne enterolobii może zostać wprowadzony na terytorium RP w tkankach roślin i odpadach roślinnych oraz z podłożem. Nicień może prawdopodobnie zasiedlić uprawy prowadzone w podłożu glebowym w tunelach foliowych oraz w szklarniach.
W celu zminimalizowania prawdopodobieństwa wprowadzenia nicienia oraz jego rozprzestrzenienia na obszarze Polski należy:
· Kontrolować przesyłki pod kątem obecności nicienia, co zapobiega wprowadzeniu organizmu na obszar PRA;
· Wykorzystywać wyłącznie materiał rozmnożeniowy wolny od nicienia, w celu uniemożliwienia wprowadzenia organizmu na obszar PRA;
· W przypadku stwierdzenia wystąpienia nicienia w otwartym gruncie podjąć działania uniemożliwiające jego dalsze rozprzestrzenienie. W tym celu należy unikać przenoszenia agrofaga w glebie przylegającej do narzędzi oraz maszyn rolniczych wykorzystywanych w pracach polowych. Zaleca się również unikania rozprzestrzenienia nicienia w materiale roślinnym tj. z korzeniami roślin;
· Zastosować środki ochrony chemicznej dopuszczone do zwalczania nicieni pasożytów roślin w określonych uprawach;
· W przypadku stwierdzenia wystąpienia nicienia w uprawach pod osłonami należy przeprowadzić fumigację podłoża stosując preparaty chemiczne zawierające np. dazomet czy metam sodowy.
Dane dostępne w literaturze odnośnie ograniczania rozwoju nicienia:
· Wprowadzenie podkładek Eugenis spicata oraz Psidium cattleyanum ‘yellow’ oraz P. friedrichsthalianum (Chiamolera i in., 2018), podkładek dyni (Wilcken i in., 2013), podkładek brzoskwini zwyczajnej i moreli japońskiej (Souza i in., 2014a),
· Uprawa czosnku, pora, brokuła, kalafiora, kapusty Brassica oleracea var. acephala, szczypioreku, marchwi, Coriandrum sativum, pietruszki, ketmi szczawiowej, Lollium multiflorum, Crotolaria breviflora, C. juncea, C. spectabilis, C. mucronata, C. ochroleuca, Dolichos lablab, Pennisetum glaucum, Mucana deeringiana, M. cinereum, M. aterrima, rzodkwi oleistej (Bitencourt i Silva, 2010b; Rosa i in., 2015), bawełny (Marin i in., 2017), owsa (Brida i in., 2018; Machado i in., 2015) oraz drzew i krzewów owocowych ozdobnych: ananasa, atemoji, garcinii, nanercza zachodniego, kakaowca, grawioli, cytrusów Citrus sinensi i Citrus aurantifolia, mangberii, passiflory Passiflora edulis flavicarpa, flaszowica peruwiańskiego, pigwicy właściwej (Silva i in., 2015; Silva i Krasuski, 2012). Uprawa sorgo i miodli indyjskiej (Brida i in., 2018; Moreira i in., 2015); uprawa Dieffenbachia amoena, rącznika posoplitego, miodli indyjskiej, morwy indyjskiej, jatrofy przeczyszczającej oraz bielunia dziędzieżawa, Spigelia anthelmia, Plumbago scandens i komosy piżmowej (Freire i Santos, 2018), pszenicy (Brida i in., 2018), ryżu (Machado i Filho, 2014), kukurydzy (Dias i in., 2010);
· Wprowadzenie doglebowo wyciągów roślin antagonistycznych: kanawalii mieczokształtnej (Canavalia ensiformis) (Cabezas i Silva, 2015);
· Zastosowanie wodnych wyciągów Dieffenbachia amoena, Dieffenbachia stramonium, Plumbago scandens, rącznika posoplitego, komosy piżmowej i miodli indyjskiej (Freire i Santos, 2018);
· Zastosowanie abamektyny (Romano i in., 2016);
· Zastosowanie olejku z Tephrosia toxicaria (Moreira i in., 2018);
· Zastosowanie grzybów mikoryzowych (AFM) (Silva Camopos i in., 2013; Pinheiro i in., 2014a);
· Łączne stosowanie Pochonia chlamydosporia, Trichoderma asperellum oraz wyciągu płynnych pozostałości manioku (Mesquita, 2016);
· Zastosowanie grzybów Trichoderma hartzianum, (Jindapunnapat i in., 2013;), Pochonia chlamydosporia (Tigano i in., 2011; Silva i in., 2017), Purpureocillium lilacinum (Silva i in., 2017); Trichoderma spp. (Amaral i in., 2018).
|