Główne wnioski:
Coniferiporia weirii jest patogenem powodującym żółtą pierścieniową zgniliznę korzeni drzew iglastych. Głównym żywicielem jest daglezja zielona, najliczniej występująca na Pomorzu, jednak stanowiąca niewielki procent drzewostanu. Grzyb jest organizmem kwarantannowym, znajduje się na liście A1 EPPO, jego wprowadzanie i rozprzestrzenianie w UE jest zabronione. Naturalnie rozprzestrzenia się powoli. Najbardziej prawdopodobnym sposobem wniknięcia jest transport porażonego surowca w postaci sadzonek roślin (nie nasion), nieobrobionego drewna, kłód i kory. Wykrycie patogenu w pierwszych latach jest trudne, szczególnie w przypadku dużych drzew, ponieważ objawy nie są łatwo dostrzegalne.
C. weirii naturalnie występuje w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Japonii i Chinach. Ze względu na podobieństwo warunków klimatycznych obszaru Polski i rejonów występowania patogenu, grzyb może wystąpić również na obszarze PRA i spowodować straty gospodarcze.
Prawdopodobieństwo wniknięcia: niskie
Prawdopodobieństwo zasiedlenia: wysokie
Prawdopodobieństwo rozprzestrzeniania: niskie, ponieważ najbardziej wrażliwymi żywicielami są drzewa introdukowane, niektóre występujące nielicznie na obszarze Polski lub w pojedynczych nasadzeniach. Grzyb może porażać prawdopodobnie wiele innych gatunków drzew iglastych występujących w regionie EPPO.
Podstawowym środkiem fitosanitarnym jest kontrola materiału roślinnego i drewna importowanego z obszaru, gdzie patogen występuje pospolicie.
W przypadku odnotowania wystąpienia gatunku w Polsce, niezbędne jest opracowanie i włączenie procedur postępowania w zakresie zwalczania C. weirii.
|