Meloidogyne graminicola

Podsumowanie Analizy Zagrożenia Agrofagiem (Ekspres PRA) dla Meloidogyne graminicola

Obszar PRA: Rzeczpospolita Polska

Opis obszaru zagrożenia: Istnieje prawdopodobieństwo zasiedlania przez M. graminicola korzeni roślin uprawianych w szklarniach oraz tunelach foliowych prowadzonych w podłożu glebowym.

Główne wnioski

Meloidogyne graminicola może zostać wprowadzony na terytorium RP z podłożem, w tkankach roślin i odpadach roślinnych. Nicień może prawdopodobnie zasiedlić uprawy prowadzone w podłożu glebowym w tunelach foliowych oraz w szklarniach.

 

W celu zminimalizowania prawdopodobieństwa wprowadzenia nicienia oraz jego rozprzestrzenienia na obszarze Polski należy:

·      Kontrolować przesyłki pod kątem obecności nicienia, co ­ zapobiega wprowadzeniu organizmu na obszar PRA;

·      Wykorzystywać wyłącznie materiał rozmnożeniowy wolny od nicienia, w celu ­ uniemożliwienia wprowadzenia organizmu na obszar PRA;

·      W przypadku stwierdzenia wystąpienia nicienia w otwartym gruncie podjąć działania uniemożliwiające jego dalsze rozprzestrzenienie. W tym celu należy unikać przenoszenia agrofaga w glebie przylegającej do narzędzi oraz maszyn rolniczych, wykorzystywanych w pracach polowych. Zaleca się również unikania rozprzestrzenienia nicienia w materiale roślinnym tj. z korzeniami roślin;

·      Zastosować środki ochrony chemicznej dopuszczone do zwalczania nicieni pasożytów roślin w określonych uprawach;

·      W przypadku stwierdzenia wystąpienia nicienia w uprawach pod osłonami należy przeprowadzić fumigację podłoża stosując preparaty chemiczne zawierające np. dazomet czy metam sodowy.

 

Dane dostępne w literaturze odnośnie ograniczania biologii nicienia:

·      Stosować płodozmian z uwzględnieniem słabo podatnych roślin żywicielskich oraz gatunków nie będących roślinami żywicielskim M. graminicola tj. wspięga wężowata, gorczyca biała, ciecieżyca, rącznik pospolity, soja, słonecznik, cebula, rzepa, bobik, soczewica (Parvatha Reedy, 2018; Peng i in., 2018);

·      Utrzymywać czarny ugór (Peng i in., 2018);

·      Wprowadzić kompost pochodzenia roślinnego z udziałem rdestu, aksamitki i hiacyntu, gryki zwyczajnej oraz nawozu kurzego (Dangal i in., 2008; Parvatha Reedy, 2018; Peng i in., 2018);

·      Wykorzystać Trichoderma harzianum (Pathak i Kumar, 2003), Baccilus megaterinum (Padgham i Sikora, 2007), Pseudomonas fluorescens (Anitha
i Samiyappan, 2012), Fusarium spp. (Le i in., 2009; 2016), Pytium arheomanes (Verbeek i in., 2016) oraz nawozu opartego na Azaridacta indica (Devi i in., 2019);

·      Stosować carbofuran (Soriano i Reversat, 2003; Khan i in., 2012; Chakrabarty i in., 2018);

·      Aplikować łącznie mikroorganizmy i carbofuran (Narasimhamurthy, 2017a; 2017b; Das i wsp., 2018).

Ryzyko fitosanitarne dla zagrożonego obszaru

(indywidualna ranga prawdopodobieństwa wejścia, zadomowienia, rozprzestrzenienia oraz wpływu w tekście dokumentu)

Wysokie

 

Średnie

 

Niskie

 

Poziom niepewności oceny:

(uzasadnienie rangi w punkcie 18. Indywidualne rangi niepewności dla prawdopodobieństwa wejścia, zadomowienia, rozprzestrzenienia oraz wpływu w tekście)

Wysoka

 

Średnia

 

Niska

 

Inne rekomendacje:

·               Brak


Opracowano, 2020-06-30 - pobierz

Aktualności