Podsumowanie Analizy Zagrożenia Agrofagiem (Ekspres PRA) dla Scirrhia acicola (Dearness) Siggers |
||||||
Obszar PRA: Rzeczpospolita Polska |
||||||
Opis obszaru zagrożenia: Zagrożone są obszary, na których naturalnie występują gatunki z rodzaju Pinus. |
||||||
Główne wnioski Mycosphaerella dearnessii (Scirrhia acicola), powodujący brązową plamistość igieł sosny (EPPO/CABI 1997), znany głównie z Ameryki Północnej został również stwierdzony w Europie (Pehl 1995). Patogen wykryto lokalnie zarówno na terenach zurbanizowanych, jak i leśnych. W centralnej części Starego Kontynentu występuje w miejscach lesistych na Pinus mugo uncinata, typowym gatunku dla obszarów bagiennych. Do innych gospodarzy należą P. sylvestris, P. nigra i P. mugo. Chociaż agrofag zadomowił się dotychczas tylko w kilku lokalizacjach i zazwyczaj rozprzestrzenia się powoli to obecnie stosowane środki zwalczające nie są w pełni skuteczne. W Polsce incydentalnie odnotowano występowanie patogenu, jednakże stopień porażenia gatunków będących gospodarzami jest niewielki (Pusz i wsp. 2013). Potencjalnie wszystkie gatunki z rodzaju Pinus są gospodarzami. Najważniejsze znaczenie w obszarze PRA mają: P. strobus, P. sylvestris, P. nigra. Niektóre, takie jak P. banksiana, okazały się wysoce odporne (Skilling & Nicholls, 1974). Prawdopodobieństwo wniknięcia: niskie/średnie (jednak w przypadku wniknięcia patogenu, ma on odpowiednie rośliny żywicielskie do zasiedlenia i możliwość rozprzestrzenienia w kraju). Prawdopodobieństwo zasiedlenia: niskie/średnie ze względu na incydentalne występowanie Sccirchia acicola na obszarze PRA. Prawdopodobieństwo rozprzestrzenienia: niskie ze względu na ilość odnotowań występowania na przełomie ostatnich lat i brak epidemicznych wystąpień w tym czasie. Potencjalny wpływ bez podjęcia środków fitosanitarnych: niski ze względu na wyżej opisane czynniki. W uprawie sosny zwyczajnej odmiany długoigłowe są dość odporne na infekcje i powinny być preferowanym gatunkiem na plantacjach choinek bożonarodzeniowych. Uprawa takich odmian pozwala na ograniczenie strat związanych z wystąpieniem patogenu (Phelps i in., 1978). Chemiczna ochrona w postaci licznych oprysków fungicydami bazującymi na cieczy Bordeaux, chlorotalonilu, benomylu i wodorotlenku miedzi w szkółkach, sadach nasiennych i plantacjach sosen liściastej i zwyczajnej. Sadzonki powinny być spryskiwane w odstępach 10-30 dni w zależności od ilości opadów, od początku wiosny do późnego lata. Chociaż patogen był incydentalnie notowany na obszarze PRA brak aktualnych doniesień dotyczących wystąpień ocenianym obszarze, z czym wiąże się niepewność. |
||||||
Ryzyko fitosanitarne dla zagrożonego obszaru (indywidualna ranga prawdopodobieństwa wejścia, zadomowienia, rozprzestrzenienia oraz wpływu w tekście dokumentu) |
Wysokie |
|
Średnie |
|
Niskie X |
|
Poziom niepewności oceny: (uzasadnienie rangi w punkcie 18. Indywidualne rangi niepewności dla prawdopodobieństwa wejścia, zadomowienia, rozprzestrzenienia oraz wpływu w tekście) |
Wysoka |
|
Średnia X |
|
Niska |
|
Inne rekomendacje: |
Opracowano, 2018-04-10 - pobierz