Nowe stanowiska organizmów kwarantannowych z list A1 i A2 EPPO:

1. Potwierdzenie obecności Erwinia amylovora (lista EPPO A2)  Rosji. Do niedawna zaraza ogniowa nie była podawana z terytorium Rosji. Po raz pierwszy bakteria została wykryta w roku 2003 na głogu (Crataegus sp.) w obwodzie Kaliningradzkim (Rosja Centralna). W roku 2008, E. amylovora stwierdzono w sadach jabłoni i grusz, w obwodzie Voronezh. W kolejnych latach stanowiska zarazy ogniowej wykryto w kolejnych częściach Rosji centralnej (Lipieck, Tambov) i południowej (Biełgorod, Karachaevo-Czerkiesja, Samara, Saratov, Stawropol, Wołgograd). Podejmowane są urzędowe środki kontroli w celu zapobieżenia rozprzestrzeniania choroby (2013/001).
2. Pierwsze doniesienie o występowaniu  „Candidatus Liberibacter solanacearum” (lista EPPO A1 - haplotypy ziemniaka) i Bactericera cockerelli (Homoptera: Psyllidae – lista EPPO A1) na ziemniaku w Nikaragui. Porażone rośliny ziemniaka zostały znalezione we wrześniu 2011 na 8 polach w departamentach Estelí i Jinotega. Zebrano próbki liści i owadów z dwóch pól. Analiza molekularna potwierdziła obecność „Candidatus Liberibacter solanacearum”. Zebrane owady – wektory choroby – zostały zidentyfikowane jako Bactericera cockerelli. Ponieważ „Candidatus L. s.” spowodował znaczne szkody gospodarcze w uprawach ziemniaka w USA, Meksyku, Gwatemali i Hondurasie, wykrycie choroby w Nikaragui ma duże znaczenie dla gospodarki w Ameryce Środkowej (2013/002).
3. Pierwsze stwierdzenie Gibberella circinata (anamorfa Fusarium circinatum -  lista EPPO A2) w Urugwaju. Obecność G. circinata wykryto po raz pierwszy w 2009 roku na sadzonkach Pinus taeda w szkółce. Tożsamość grzyba potwierdzono metodami morfologicznymi i molekularnymi. Podejrzewa się, że grzyb został wprowadzony z zainfekowanymi nasionami. Częstość występowania tej choroby w szkółkach była niska i zalecono zniszczenie wszystkich porażonych sadzonek (2013/005).
4. Pierwsze doniesienie o występowaniu Tecia solanivora (Lepidoptera: Gelechiidae - lista EPPO A2) na uprawach ziemniaka w Meksyku. Szkodnika wykryto w listopadzie 2010 roku, w El Porvenir (stan Chiapas), w pobliżu granicy z Gwatemalą (17 km). Na 232 przebadanych bulw ziemniaka, w 32 znalezino larwy i poczwarki T. solanivora. W 2011 roku umieszczono pułapki feromonowe na polach ziemniaków w tej samej miejscowości i w ciągu 1 miesiąca złapano średnio 189,7 samców/pułapka/noc. Podejrzewa się, że owad został wprowadzony do Meksyku z sadzeniakami z Gwatemali (2013/007).
5. Pierwsze stwierdzenie Thrips palmi (Thysanoptera: Thripidae - Lista EPPO A1) w Iraku. W latach 2009 i 2010, zebrano próbki wciornastków w gubernatorstwach Bagdadu i Karkalla, z liści i kwiatów wielu roślin takich jak: ziemniak, pomidor, oberżyna, ogórek i melon, uprawianych w polu i szklarni. W trakcie tych badań wykryto obecność Thrips palmi. Owada zidentyfikowano na podstawie cech morfologicznych (2013/008).
6. Pierwsze doniesienie o występowaniu Maconellicoccus hirsutus (Hemiptera: Pseudococcidae – lista EPPO A1) w Brazylii. Obecność owada zaobserwowano po raz pierwszy w październiku 2010 roku w stanie Roraima (gminy: Bonfim, Pacaraima i Boa Vista) na Hibiscus rosa-sinensis. Od stycznia 2011 do kwietnia 2012 roku przeprowadzono badania w gminach Boa Vista i Normandia. W Boa Vista, M. hirsutus znaleziono na liściach i owocach Inga edulis (Fabaceae), sadzonkach Centrolobium paraensis (Fabaceae), liściach i strąkach soi (Glycine max - Fabaceae), młodych roślinach pomidora (Solanum lycopersicum - Solanaceae). W Normandia M. hirsutus znaleziono na liściach i owocach caramboli (Averrhoa carambola - Oxalidaceae), liściach guawy (Psidium guajava - Myrtaceae), gałęziach i owocach Annona muricata (Anonnaceae), liściach drzew pomarańczowych (Citrus sinensis - Rutaceae) (2013/009).

Aktualna sytuacja wybranych organizmów kwarantannowych

1. Badania nad przenoszeniem „Candidatus Liberibacter asiaticus” (powodującej chorobę huanglongbing - lista EPPO A1) przez Cacopsylla citrisuga. Badania były prowadzone w prowincji Yunnan (Chiny), aby określić, czy Cacopsylla citrisuga (Hemiptera: Psyllidae), może być potencjalnym wektorem bakterii. C. citrisuga żeruje na roślinach Citrus spp.. (np. Citrus grandis, C. reticulata, C. medica) i występuje tylko w Chinach. Zebrano larwy C. citrisuga (wszystkie stadia) i młode liście (C. limon cv. „Eureka”) w sadzie, który ucierpiał w wyniku choroby huanglongbing. Próbki przebadano w laboratorium (PCR) na obecność bakterii. Wyniki potwierdziły obecność „Ca. Liberibacter asiaticus” w porażonych drzewach cytrynowych, a także w 12 (spośród 29) larw owada. Te wyniki pokazują, że C. citrisuga może przenosić czynnik chorobotwórczy, ale prowadzone są dalsze badania, aby określić, czy zakażone owady mogą transmitować bakterię na zdrowe drzewa cytrusowe (2013/003).
2. Pierwsze odnotowanie Chalara fraxinea (teleomorfa Hymenoscyphus pseudoalbidus - Lista Alertowa EPPO) w Irlandii. W październiku 2012 roku, obecność Chalara fraxinea wykryto po raz pierwszy na młodych jesionach (Fraxinus spp.) w hrabstwie Leitrim w Irlandii. Zastosowano następujące środki fitosanitarne w celu zwalczania choroby: zniszczenie zakażonych drzew, monitoring występowania choroby, prześledzenie pochodzenia drzew, oraz ograniczenie przemieszczania sadzonek jesionu. W wyniku szczegółowych badań obecność C. fraxinea wykryto w 15 młodych plantacjach leśnych, 6 szkółkach ogrodniczych i 1 ogrodzie. Na dzień 13.12.2012, C. fraxinea stwierdzono na plantacjach leśnych w powiatach Leitrim, Meath, Tipperary, Kilkenny, Waterford, Carlow, Kildare, Laois, Longford i Galway (2013/004).
3. Pierwsze stwierdzenie Meloidogyne ethiopica (lista alertowa EPPO) w Grecji. Latem 2009 roku obecność nicienia wykryto w 2 próbkach gleby, które zostały zebrane z upraw kukurydzy (Zea mays) i kiwi (Actinidia deliciosa) blisko Kavalla (Północna Grecja). Podkreśla się, że M. ethiopica może stanowić znaczące zagrożenie dla rolników w Grecji i należy zapobiegać rozprzestrzenieniu tego organizmu. Jest to drugie stwierdzenie nicienia w Europie (pierwsze było na Słowenii - EPPO RS 2011/094) (2013/006).
4. Pierwsze wykrycie Ophiomyia kwansonis (Diptera: Agromyzidae) na Słowenii; dodanie gatunku do listy alertowej EPPO. Larwy niecodziennego owada zostały znalezione na roślinach Hemerocallis spp. (Liliowce) na 4 stanowiskach (2 prywatne ogrody, 1 park publiczny, 1 ogród botaniczny) w Lublanie jesienią 2011 roku. Okazy były hodowane w warunkach laboratoryjnych i oznaczone jako Ophiomyia kwansonis przez urzędowe laboratorium Slovenian Forestry Institute. Ponieważ jest to nowy gatunek dla Słowenii, tożsamość szkodnika została potwierdzona przez ekspertów taksonomii (Pan Miloš Černý, Halenovice, Republika Czeska) w 2012 roku. Nie podjęto żadnych środków fitosanitarnych w celu zwalczenia owada. W 2012 roku znaleziono 6 nowych stanowisk szkodnika w Lublanie i w promieniu około 50 km, co wskazuje, że szkodnik mógł zimować w Słowenii (Jurc et al, 2012).
   Ophiomyia kansonis powoduje uszkodzeni (minuje) liscie gatunków z rodzaju Hemerocallis (Liliowce ), i do niedawna wiadomo było, że występuje w Japonii i na Tajwanie. W 2011 roku został wprowadzony do Stanów Zjednoczonych, gdzie bardzo szybko się rozprzestrzenił. W tym samym roku wykryto tego szkodnika po raz pierwszy w Europie, na Słowenia. Zważywszy na inwazyjne zachowania tego gatunku Sekretariat EPPO postanowił dodać Ophiomyia kwansonis do listy alertowej EPPO (2013/010).
5. Wykrycie sześciu nowych gatunków owadów na Słowenii. w roku 2011 roku po raz pierwszy odnotowano w tym kraju obecność: Aleuroclava aucubae (Hemiptera: Aleyrodidae), Aproceros leucopoda (Hymenoptera: Argidae – lista alertowa EPPO), Ceroplastes ceriferus (Hemiptera: Coccidae – wcześniej lista alertowa EPPO), Cydalima perspectalis (Lepidoptera: Crambidae– wcześniej lista alertowa EPPO), Dichromothrips corbetti (Thysanoptera: Thripidae), Pealius azalea (Hemiptera – Aleyrodidae) (2013/011).
6. Pierwsze stwierdzenie Antispila oinophylla sp. nov. (Lepidoptera: Heliozelidae) we Włoszech. Latem 2007 roku , nietypowe miny liści stwierdzono w winnicy w Borgo Valsugana (prowincja Trento). Badania (van Nieukerken et al., 2012) wykazały że to Antispila oinophylla - gatunek pochodzący z Ameryki Północnej, który na swoim obszarze pochodzenia żeruje na winorośli i różnych dzikich gatunków Vitis. Badania przeprowadzone we Włoszech wykazały, że A. oinophylla występuje tylko w winnicach w następujących regionach: prowincji Trento (Valsugana), Friuli-Venezia Giulia (prowincja Pordenone), Veneto (prowincje Belluno, Padwa, Treviso, Werona, Vicenza). Podczas tych badań nie wykryto znaczących uszkodzeń winnic. Kontynuowane są badania wpływu na Antispila oinophylla rodzimych parazytoidów oraz zabiegów owadobójczych, które są już stosowane w winnicach do zwalczania innych szkodników (2013/012).
7. Kolejne stwierdzenia Xylosandrus crassiusculus (Coleoptera: Scolytidae – lista alertowa EPPO) we Włoszech (Liguria). We Włoszech owad został po raz pierwszy znaleziony w Toscana (niedaleko Pizy) w lesie mieszanym zdominowanym przez Pinus pinaster i Quercus cerris (Pennacchio et al, 2003).. W latach 2007 i 2008, szkody spowodowane przez X. crassiusculus obserwowano na Ceratonia siliqua (Szarańczyn strąkowy, drzewo chleba świętojańskiego), w prywatnych i publicznych ogrodach w miejscowości Alassio w Ligurii (EPPO RS 2009/054, 2010/031). W czerwcu 2012 roku szkodnika znaleziono w tej samej prowincji, a także w miejscowości Pietra Ligure, 20 km od miejsca pierwszej obserwacji. X. crassiusculus znajdowany był jak dotąd tylko na Ceratonia siliqua mimo obecności kilku innych potencjalnych gospodarzy rosnących na tym samym obszarze, jak Diospyros kaki, Ficus carica, Malus domestica (jabłoń), Prunus avium (wiśnia), P. domestica (śliwka), P. persica (brzoskwinia). Niemniej jednak wydaje się potwierdzać zadomowienie X. crassiusculus przynajmniej w strefie wzdłuż wybrzeża Ligurii (2013/013).
8. Wyniki monitoringu występowania kilku szkodników kwarantannowych w Finlandii. Przeprowadzone w 2012 roku badania dotyczyły następujących organizmów kwarantannowych: Bursaphelenchus xylophilus (lista EPPO A2) – przebadano w sumie 493 próbek drewna. Nie stwierdzono obecności nicienia w żadnej z próbek; Gibberella circinata (lista EPPO A2) – badania przeprowadzono w 21 szkółkach produkujących leśny materiał rozmnożeniowy i 60 szkółkach roślin ozdobnych. Nie wykryto obecności grzyba w żadnym z kontrolowanych miejsc; Wirus mozaiki pepino (Potexvirus, PepMV - lista EPPO A2) - kontrole przeprowadzono w 21 zakładach produkujących sadzonki pomidora i 51 zakładach hodujących pomidory. W sumie pobrano 85 próbek do badań (Elisa). Wszystkie próbki dały wynik negatywny; Phytophthora ramorum (lista alertowa EPPO) - kontrole przeprowadzono w centrów ogrodniczych, szkółkach i parkach. Patogen stwierdzono  w 1 szkółce, w której został już wykryty w 2007, 2008, 2009 i 2010 roku. Podjęto odpowiednie środki fitosanitarne zgodnie z decyzją Komisji Europejskiej 2007/201/WE. (2013/014).

W Raporcie podano także informację o aktualizacji bazy danych szkodników kwarantannowych - PQR - the EPPO database on quarantine pests

Następujące pozycje zostały dodane od czasu poprzedniej aktualizacji (2012-08-28):

-           Nowe zasięgi następujących organizmów: Anastrepha spp. (A. coronilli, A. fuscicauda, A. mucronota, A. sororcula, A. turpiniae, A. zenildae), Apricot pseudo-chlorotic leaf spot virus, Arsenophonus phytopathogenicus, Brontispa longissima, Carpomya incompleta, Ceroplastes floridensis, Dichromothrips corbetti, Gymnosporangium monticola, Gymnosporangium unicorne, Pentastiridius leporinus, Seiridium cardinale, Teratosphaeria destructans, Trioza apicalis, Zucchini yellow mosaic virus.

-           Lista organizmów kwarantannowych w Norwegii.

-           Nowe zdjęcia szkodników (np. Aromia bungii, Baccharis halimifolia, Carpomya incompleta, Keiferia lycopersicella, Oemona hirta, Xylosandrus crassiusculus).

-           Dane z ostatnich Raportów EPPO (sierpień-grudzień 2012 r.)

Opracowano na podstawie EPPO Reporting Service No. 01 Paris, 2013-01-01 - pobierz